Κάθε μέρα η Karlla Mendes από τη Βραζιλία, παίρνει μαζί της το βαλιτσάκι με τα ειδικά εργαλεία και αφήνει το καλλιτεχνικό αποτύπωμά της σε γυναίκες που βρίσκονται σε κάθε γωνιά της γης. Ξεκινώντας από το Σάο Πάολο ταξιδεύει με προορισμό την Ιρλανδία, την Ινδονησία και την Ταϊλάνδη μέχρι την Ιταλία, την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Χρησιμοποιώντας ως καμβά το σώμα τους, τις βοηθά αφιλοκερδώς μέσω της τέχνης του τατουάζ, να αφήσουν πίσω τους άσχημες αναμνήσεις του παρελθόντος κερδίζοντας ξανά το χαμένο τους χαμόγελο. Πρόκειται για γυναίκες που έχουν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας και τροχαίων ατυχημάτων ή έχουν υποβληθεί σε δύσκολες χειρουργικές επεμβάσεις, όπως μαστεκτομή και αφαίρεση διαφόρων ζωτικών οργάνων, με αποτέλεσμα να έχουν μόνιμες ουλές στο κορμί αλλά και στην ψυχή τους.
Από την Αυστραλία όπου βρίσκεται αυτές τις ημέρες, μιλάει για το πώς ξεκίνησε να αλλάζει τις ζωές των γυναικών με τα τατουάζ που δημιουργεί και μοιάζουν με έργα τέχνης, τα παιδικά της χρόνια στο ορφανοτροφείο που ίδρυσε ο προπαππούς και η προγιαγιά της και όλα εκείνα που της δίνουν δύναμη για να συνεχίζει τον αγώνα της με σύνθημα το «Κάνε για τους άλλους αυτό που θα ήθελες να κάνουν κι εκείνοι για εσένα».
Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά
Πότε και πώς σκεφτήκατε να βοηθήσετε άλλες γυναίκες μέσω της τέχνης σας;
Στην οικογένειά μου είχαμε ανέκαθεν την λεγόμενη «κοινωνική φλέβα», από την εποχή που ο προπαππούς και η προγιαγιά μου δημιούργησαν ένα ορφανοτροφείο, στην περιοχή vila carrão, στο Σάο Πάολο. Μάλιστα, επειδή εκεί έβρισκαν φροντίδα και καταφύγιο τα παιδιά που το είχαν πραγματικά ανάγκη, το ονόμασαν «Το σπιτικό της καλοσύνης». Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, ότι τους βοηθούσα κι εγώ στη φροντίδα όλων αυτών των παιδιών και τις Κυριακές παίζαμε όλοι μαζί το τυχερό παιχνίδι «Bingo» μήπως τα καταφέρουμε και κερδίσουμε χρήματα.
Η προγιαγιά μου έχτισε επίσης και μια εκκλησία δίπλα στο σπίτι της στην περιοχή Tucuruvi, λίγο πιο έξω από την πρωτεύουσα και την δώρισε στο δημαρχείο της πόλης. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που πάντα νοιαζόταν για τους γύρω του και έτσι ανέπτυξα από μικρή το αίσθημα της κοινωνικής προσφοράς. Από το 2016, αφότου ανακάλυψα το στιλ με το οποίο δημιουργώ τα τατουάζ, τα οποία κάνω να φαίνονται σαν κοσμήματα, άρχισε να με συναρπάζει να το εφαρμόζω νιώθοντας ότι οι γυναίκες αισθάνονταν πιο δυνατές έχοντας στο σώμα τους ένα τέτοιο αστραφτερό τατουάζ.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια συγκεκριμένη πελάτισσα που ήρθε κάποια στιγμή σε εμένα, με μια ουλή που είχε προκληθεί από ενδοοικογενειακή βία, λέγοντάς μου ότι ήθελε τόσο πολύ να αποκτήσει ένα τέτοιο τατουάζ αλλά δεν είχε πολλά χρήματα για κάτι τέτοιο. Χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισα να της το χαρίσω. Φυσικά δεν μπορούσα να αφαιρέσω την ουλή αλλά μπορούσα να δημιουργήσω πάνω της ένα τόσο εντυπωσιακό τατουάζ, που να σβήσει, όσο γινόταν, κάθε άσχημη ανάμνησή της. Όταν έβαλα και την τελευταία πινελιά, ήταν τόσο χαρούμενη, που αυτόματα ένιωσα κι εγώ χαρούμενη και κλάψαμε παρέα, η μία στην αγκαλιά της άλλης.
Από εκείνη τη στιγμή αποφάσισα δύο πράγματα: να αναζητήσω περισσότερες γνώσεις σχετικά με τα σημάδια και τις ουλές και να αφιερώνω δύο ημέρες την εβδομάδα σε αντίστοιχες περιπτώσεις γυναικών, για να δημιουργώ αφιλοκερδώς στο σώμα τους τα τατουάζ μου και να τις βοηθάω με αυτό τον τρόπο στον αγώνα τους να ορθοποδήσουν. Νιώθω ότι κάνοντας κανείς το καλό, με κάποιον τρόπο η ζωή του το επιστρέφει.
Πώς ξεκίνησε όλη αυτή η δράση σας, την οποία ονομάσατε «We Are Diamonds» («Είμαστε Διαμάντια») και ποια ήταν η αντίδραση της οικογένειάς σας;
Το «We Are Diamonds» ξεκίνησε το 2017 και από τότε έχει μεγαλώσει πολύ, πλέον λαμβάνω καθημερινά emails γεμάτα με άπειρες ιστορίες γυναικών, που απευθύνονται σε εμένα για να τις βοηθήσω να αισθανθούν καλύτερα ψυχολογικά μέσα από τα τατουάζ μου. Η οικογένειά μου με δίδασκε πάντα το καλό, λέγοντάς μου το πόσο σημαντικό είναι να βοηθάμε τους άλλους, οπότε είναι όλοι τους πολύ ευχαριστημένοι και περήφανοι γι’αυτό που κάνω.
Με ποιον τρόπο προσπαθείτε να μετατρέψετε τις ουλές του σώματος σε «κοσμήματα»;
Το στιλ μου στην τέχνη του τατουάζ είναι να χρησιμοποιώ κομματάκια από κοσμήματα. Είναι μια τεχνοτροπία που ανακάλυψα, εξασκώντας για δεκατρία χρόνια αυτό το επάγγελμα. Αυτό προέκυψε, όταν αποφάσισα ότι έπρεπε να δημιουργήσω κάτι που με ενέπνεε πραγματικά, κάτι στο οποίο μου άρεσε πολύ να διοχετεύω την ενέργειά μου και να μπορώ να μεταδώσω αυτήν την ενέργεια και σε άλλους μέσω του έργου μου. Έτσι δημιούργησα το συγκεκριμένο στιλ, γιατί είναι κάτι που αγαπώ.
Από τότε, με έναν μαγικό τρόπο, μπήκαν στη ζωή μου όλα στη θέση τους, όλα απέκτησαν νόημα και στην πορεία ανακάλυψα επίσης ότι το στιλ αυτό ήταν φανταστικό, για να καλύπτω ουλές του σώματος αλλά και της ψυχής.
Πώς επιλέγετε το σχέδιο του κάθε τατουάζ;
Πριν ξεκινήσει η όλη διαδικασία, κάνω μια συνομιλία με τον κάθε πελάτη, έτσι ώστε να κατανοήσω καλύτερα την ιστορία και το γούστο του, προκειμένου αυτό που θα δημιουργήσω στο σώμα του να τον εκφράζει πραγματικά. Επίσης η επιλογή του σχεδίου εξαρτάται και από τον τύπο του ουλώδους ιστού, όπως και από την επιφάνειά του, για να μπορέσω να σχεδιάσω πάνω σε αυτόν και με το τελικό μοτίβο να καλυφθούν όλα τα σημάδια.
Επίσης, χρειάζεται εξαρχής και μια ιατρική εξουσιοδότηση ώστε η διαδικασία να μπορεί να διεξαχθεί με ασφάλεια και υπευθυνότητα, επειδή κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Έχω μαζί μου δύο γιατρούς που με βοηθούν σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, τον Dr Lucas de Siqueira στη Μελβούρνη της Αυστραλίας και την Dr Betânia Sartori, εδώ στη Βραζιλία.
Ποιο είναι το πιο εντυπωσιακό που δημιουργήσατε μέχρι στιγμής και πόσο καιρό χρειαστήκατε;
Από καλλιτεχνική άποψη, το πιο περίτεχνο σχέδιο ήταν μιας λέαινας που αποτύπωσα στο πόδι μιας πελάτισσας, η οποία είχε ένα τροχαίο ατύχημα όταν ήταν παιδί και από τότε κι έπειτα υποβλήθηκε σε περισσότερες από είκοσι χειρουργικές επεμβάσεις. Η ουλή της ήταν πολύ μεγάλη και διαφορετικής υφής. Την συνάντησα στο Ρίο ντε Τζανέιρο, σε μια από τις μεγαλύτερες εκθέσεις τατουάζ στη Λατινική Αμερική.
Χρειάστηκαν δώδεκα ώρες μέχρι να ολοκληρώσω το συγκεκριμένο τατουάζ, οπότε ήταν σίγουρα το πιο απαιτητικό από όλα όσα έχω δημιουργήσει και ήταν ένας άνθρωπος με την πιο θλιβερή ιστορία. Ένα κορίτσι που βρέθηκε κάτω από τις ράγες του τρένου, στο σταθμό του μετρό στο Σάο Πάολο, όπου έχασε ένα πόδι και απέκτησε πολλά σημάδια σε όλο της το σώμα.
Φτιάξαμε ένα λιοντάρι με κοσμήματα στην επιφάνειά του, για να αντιπροσωπεύει όλη τη δύναμη και την ομορφιά που είχε χάσει με αυτό το ατύχημα και τα οποία έπρεπε να θυμηθεί ξανά.
Έχετε κάνει ήδη περισσότερα από 180 τατουάζ αφιλοκερδώς. Ποιο είναι το κέρδος σας από όλη αυτήν τη δράση;
Δεν βγάζω κανένα κέρδος από αυτό, αντιθέτως αναλαμβάνω μόνη όλα μου τα έξοδα. Όσο είναι εφικτό, με βοηθάει στην προσπάθειά μου κάποιος χορηγός παρέχοντάς μου υλικό, όπως μελάνι και βελόνες. Ωστόσο δεν ανησυχώ, γιατί το κάνω από καρδιάς και νιώθω καλά, βοηθώντας τους συνανθρώπους μου.
Έχω ένα σύνθημα που το παίρνω πάντα νοερά μαζί μου, όπου κι αν πάω: «Κάνε για τους άλλους ό,τι θα ήθελες να κάνουν κι εκείνοι για εσένα». Αν όλοι το έκαναν αυτό, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος. Το να βοηθάω άλλους ανθρώπους, γεμίζει την καρδιά μου με αγάπη και ευγνωμοσύνη και αυτό μου κάνει πολύ καλό.
Ταξιδεύετε σε όλο τον κόσμο για να πραγματοποιήσετε τον πολύτιμο σκοπό σας. Ποιες χώρες έχετε ήδη επισκεφθεί;
Ταξιδεύω στον κόσμο παίρνοντας μαζί την τέχνη μου και τώρα και το κοινωνικό μου έργο. Έχω πάει στην Ιρλανδία, την Ινδονησία, την Ταϊλάνδη, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Αυστραλία, την Καλιφόρνια, το Εδιμβούργο, τη Γαλλία, το Λονδίνο κ.ά. Σε όλα αυτά τα ταξίδια έχω συγκεντρώσει τόσες πολλές συγκινητικές ιστορίες, καθώς κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή.
Σκέφτεστε να επισκεφθείτε και την Ελλάδα για να βοηθήσετε και εδώ αντίστοιχες περιπτώσεις γυναικών;
Πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι υπέροχη! Είχα μια δασκάλα στη Μελβούρνη, η οποία είναι Ελληνίδα και ομολογώ ότι ταυτίστηκα πολύ με τη νοοτροπία των Ελλήνων από όλα όσα μου είχε αποκαλύψει. Ένα από αυτά ήταν το ότι στους Έλληνες αρέσουν πολύ τα πάρτι όπως και στους Βραζιλιάνους, οπότε με την πρώτη ευκαιρία θα σας επισκεφθώ σίγουρα!
Τι λέτε στον εαυτό σας για να ξεπερνάτε τις δυσκολίες;
Κάνε για τους άλλους αυτό που θα ήθελες να κάνουν για εσένα και το σύμπαν θα σου επιστρέψει τελικά όλο το καλό που εκπέμπεις. Δυσκολίες υπάρχουν αλλά πρέπει να είμαστε δυνατοί σαν τα διαμάντια και να είμαστε σε διαρκή επαγρύπνηση για να κάνουμε την ψυχή μας να λάμπει ό,τι κι αν συμβαίνει.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Από τις αρχές Ιουνίου βρίσκομαι στην Αυστραλία, όπου έχω δύο συνέδρια και θα συνεχίσω κι εδώ να δημιουργώ τατουάζ στο πλαίσιο του κοινωνικού μου έργου και τον Οκτώβριο επιστρέφω στη Βραζιλία για ένα συνέδριο στο Σάο Πάολο, όπου θα παραμείνω για δύο μήνες. Από τότε και μετά θα αρχίσω να κάνω πάλι σχέδια, γιατί τώρα αρχίζω να νιώθω ότι επιτέλους ο κόσμος επιστρέφει στην κανονικότητα μετά από αυτήν την πανδημία. Δόξα τω Θεώ…
*Πηγή φωτογραφιών & βίντεο: Προσωπικό αρχείο Karlla Mendes

Βίκυ Καλοφωτιά
Η Βίκυ Καλοφωτιά είναι δημοσιογράφος και απόφοιτη του Προγράμματος Σπουδών Δημοσιογραφίας της Γερμανικής Ακαδημίας Δημοσιογραφίας (Deutsche Journalisten Akademie, DJA) αναγνωρισμένη από την Κρατική Υπηρεσία Εξ’αποστάσεως Εκπαίδευσης (Zentralstelle für Fernunterricht, ZFU). Παράλληλα, είναι Πτυχιούχος Δημοσιογραφίας του Κέντρου Ελευθέρων Σπουδών του Ant1, καθώς και του Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Επίσης, είναι Κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στην «Εφαρμοσμένη Παιδαγωγική: Διδακτική-Προγράμματα Σπουδών» του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Έχει εργαστεί σε ποικίλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας αλλά και τοπικής αυτοδιοίκησης υπογράφοντας συνεντεύξεις και άρθρα με έμφαση σε θέματα κοινωνίας στο ελεύθερο και διεθνές ρεπορτάζ. Συγχρόνως υπήρξε και ραδιοφωνική παραγωγός παρουσιάζοντας δικές της εκπομπές με προσκεκλημένους εκπροσώπους του κοινωνικού, ιατρικού, πολιτιστικού και επιχειρηματικού κλάδου από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Σκοπός της είναι να ταξιδεύουν παντού μέσα από την πένα της και να καταγράφει με την κάμερα, ανθρώπινες ιστορίες, που εμπνέουν και κινητοποιούν. Ταυτόχρονα αναζητά πρωτότυπα θέματα από όλο τον κόσμο επιχειρώντας να δίνει βήμα σε αφανείς -και όχι μόνο- ήρωες της καθημερινότητας.