«Έχω ακραίο υποσιτισμό και δεν μπορούσα να βγάλω γάλα»: στην Κάλμα, η Ανσάφ Όμαρ θρηνεί εδώ κι ενάμισι μήνα τον γιο της, ηλικίας 18 μηνών, που πέθανε από πείνα, όπως δεκάδες άλλα παιδιά σε αυτόν τον καταυλισμό εκτοπισμένων στο Σουδάν.
«Τον πήγα παντού, σε νοσοκομεία, σε κλινικές, αλλά τελικά πέθανε», αφηγήθηκε στο Γαλλικό Πρακτορείο η φοβερά λεπτή μητέρα, 34 ετών, που βρήκε καταφύγιο, αφού ξέσπασε ο πόλεμος στο Νταρφούρ, το 2003, σε αυτόν τον καταυλισμό, στην περιφέρεια της Νιάλα, στην πρωτεύουσας της επαρχίας του Νότιου Νταρφούρ.
Στην περιοχή αυτή, που συνορεύει με το Τσαντ, οι συνέπειες της πείνας είναι συχνά μοιραίες· όμως και σε όλο το υπόλοιπο Σουδάν, μια από τις πιο φτωχές χώρες στον πλανήτη, το πρόβλημα έχει θεριέψει: τα 15 από τα 45 εκατομμύρια κατοίκους υφίστανται το τρέχον διάστημα υποσιτισμό.
Τρία εκατομμύρια παιδιά ηλικίας μικρότερης των πέντε ετών υφίστανται πολύ σοβαρό υποσιτισμό, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Ανάμεσά τους «πάνω από 100.000 παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν από πείνα αν δεν τους προσφερθεί βοήθεια», προειδοποιεί η Λένι Κίνζλι, υπεύθυνη επικοινωνίας του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος («ΠΕΠ») στο Σουδάν.
«Δεν διατρέχουν όλα τα παιδιά στο Σουδάν κίνδυνο να πεθάνουν· όμως το ένα τρίτο από όσα είναι μικρότερα από πέντε ετών, έχουν ύψος κάτω από τον μέσο όρο σε αυτή την ηλικία και σχεδόν τα μισά έχουν επίπεδο καθυστέρησης της ανάπτυξης 40%», προειδοποιεί η μη κυβερνητική οργάνωση «Alight».
Στην Κάλμα και στα περίχωρά της, η οργάνωση βοήθειας κατέγραψε 63 θανάτους παιδιών από πείνα, μόνο στα δικά της κέντρα, το 2022.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ