«Όλοι έχουμε το δικαίωμα να πέσουμε, αλλά επιβάλλεται να σηκωθούμε ξανά! Δυνατοί! Συνειδητοποιημένοι και ώριμοι…», λέει, τονίζοντας τις λέξεις μία προς μία, καθώς στο μυαλό του έρχονται σκηνές από το πριν, το τώρα και το μετά, που έχει βάλει στόχο να κατακτήσει μετά την πρόσφατη νίκη του, στον 40ό Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας.
Ο Παναγιώτης Καραΐσκος, είναι ο πρώτος Έλληνας που τερμάτισε με χρόνο 2 ώρες, 22 λεπτά και 36 δευτερόλεπτα, μετά από 10 χρόνια τρεξίματος και αναμέτρησης με τον εαυτό του, στις καλές αλλά και στις πιο σκοτεινές στιγμές του, που τον οδήγησαν μέχρι εδώ.
Ήταν έφηβος, όταν γύρισε την πλάτη στον αθλητισμό, μπλέκοντας με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών και σταδιακά είδε τη ζωή του να έρχεται «τούμπα», με αποκορύφωμα το 2006, όταν το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε με φίλους του, στην Πετρούπουλη, έπεσε σε μπλόκο της Αστυνομίας και παρ’όλο που ξέφυγε και γλίτωσε τη σύλληψη, την επόμενη μέρα Αστυνομία και Εισαγγελέας χτύπησαν την πόρτα του πατρικού σπιτιού του, κάνοντας τη μητέρα του να καταρρεύσει.
Έναν χρόνο μετά, δικάστηκε και με παρότρυνση του συνηγόρου του αποφάσισε να καταταγεί στον Στρατό για να υπηρετήσει τη θητεία του ως δείγμα μεταμέλειας και εκεί ξεκίνησε την ενδοφλέβια χρήση ηρωίνης μέχρι που εντάχθηκε σε πρόγραμμα απεξάρτησης, κάνοντας για μία ακόμη φορά, τη μεγάλη ανατροπή.
Αυτή, που τον οδήγησε πριν από λίγο διάστημα, στο βάθρο του νικητή, κάνοντας όλη την Ελλάδα να μιλάει για τον άνθρωπο, που απέδειξε περίτρανα πως «Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα…».
Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά
Ποια ήταν τα κυρίαρχα συναισθήματά σας τη στιγμή που ανεβήκατε στο πρώτο σκαλί του βάθρου, στον 40ό Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας;
Μαζί με τον 40ό επετειακό, έκλεισα και εγώ ένα μεγάλο κύκλο 10 χρόνων από όταν ξεκίνησα τη δρομική μου πορεία.
Κατακτώντας την πρώτη θέση στο μαραθώνιο της Αθήνας η ικανοποίηση και η χαρά ήταν μεγάλη, το συναίσθημα όπου οι κόποι πολλών χρόνων ανταμείβονται, είναι απερίγραπτο!
Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε μέχρι να συμβεί αυτό και από τι αντλούσατε δύναμη σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας;
Δυσκολίες πολλές, η προετοιμασία είναι πολύμηνη και επίπονη για ένα μαραθώνιο.
Θέλει σωστό προγραμματισμό, θυσίες, υπομονή και επιμονή!
Πολλές φορές, όπως και στον αγώνα, οι αρνητικές σκέψεις έρχονται και πρέπει να τις διαχειριστείς και να τις αντιμετωπίσεις, πόνος, φόβος, άγχος και κάποιες φορές έντονο το να τα παρατήσεις… Προσωπικά παίρνω δύναμη από τους δικούς μου ανθρώπους που είναι δίπλα μου, με στηρίζουν και πιστεύουν σε εμένα.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τον αθλητισμό και πώς σας κέρδισε το να τρέχετε σε αγώνες αντοχής δρόμου;
Από μικρή ηλικία είχα κλήση προς τον αθλητισμό, αρχικά με το τζούντο και στη συνέχεια με το ποδόσφαιρο.
Το 2013 έτρεξα τον πρώτο μου μαραθώνιο, όπου ήταν και η πρώτη μου επαφή με το τρέξιμο και με κέρδισε ολοκληρωτικά, το συναίσθημα που βίωσα και όλη η πορεία από τον Μαραθώνα στο Καλλιμάρμαρο ήταν πολύ έντονο και με έκανε να θέλω να το ζήσω ξανά!
Σε νεαρή ηλικία, περάσατε μέσα από τον κόσμο των ναρκωτικών μέχρι που κάνατε τη μεγάλη ανατροπή, αλλάζοντας τα πάντα. Τι θυμάστε εντονότερα από εκείνη την περίοδο;
Στα πρώτα εφηβικά χρόνια έκανα στροφή στη ζωή μου από τον αθλητισμό και χωρίς να το καταλάβω μπήκα στον κόσμο των ουσιών και της παραβατικότητας για 6 χρόνια.
Αυτό που θυμάμαι, είναι ότι από την αρχή μέσα μου πίστευα και ήθελα να γυρίσω στην παλιά μου ζωή και στον αθλητισμό, αλλά κακά τα ψέματα, τα χρόνια περνούν χωρίς να το καταλάβεις.
Έζησα πολλές δύσκολες στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες μέσα μου, αλλά μέσα από αυτές πήρα δύναμη και την απόφαση να το αλλάξω όλο αυτό.
Η οικογένειά μου ήταν δίπλα μου σε όλη μου την πορεία και όλοι μαζί καταφέραμε με την βοήθεια του ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων) να βγούμε από αυτήν τη δύσκολη δοκιμασία.
Τι έχετε να πείτε σε όλους εκείνους, που κάπου στην πορεία έχασαν τον εαυτό τους και τα παρατούν ή νιώθουν ότι η ζωή δεν τους χρωστάει καμία επιτυχία;
Όλοι έχουμε το δικαίωμα να πέσουμε, αλλά επιβάλλεται να σηκωθούμε ξανά!
Δυνατοί! Συνειδητοποιημένοι και ώριμοι.
Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα και ό,τι θέλουμε, έχουμε βάλει στόχο και αγαπάμε πραγματικά, μπορούμε να το καταφέρουμε.
Στο πρώτο στάδιο της απεξάρτησης προσπαθήσατε να κόψετε τις ουσίες μόνος σας. Τα καταφέρατε;
Μόνος είχα κάνει προσπάθειες, αλλά ήταν άκαρπες και έτσι αποφάσισα να απευθυνθώ σε πρόγραμμα και να ζητήσω βοήθεια. Και αυτό που μας έλεγαν και εκεί, μπορείς, αλλά όχι μόνος…
Υπήρχε μέσα σας η ελπίδα ότι θα καταφέρνατε να τους αφήσετε πίσω σας, όσο διάστημα αναμετριόσασταν με τους προσωπικούς σας «δαίμονες»;
Συνέχεια πάλευε αυτό μέσα μου και προσπαθούσα να το πάρω απόφαση και να γυρίσω το διακόπτη, λέγοντας τέλος έως εδώ!
Πώς σας αντιμετώπισαν οι συναθλητές σας όλα αυτά τα χρόνια;
Με σεβασμό και κατανόηση και είμαι χαρούμενος που με βλέπουν ως παράδειγμα, ρωτώντας πράγματα από το παρελθόν και πώς έφτασα έως εδώ.
Οι γονείς σας ήταν δίπλα σας και στο πιο σκοτεινό στάδιο της ζωής σας. Πώς αισθάνονται σήμερα και ποια ήταν η πρώτη τους αντίδραση στο άκουσμα της πρόσφατης νίκης σας;
Είναι περήφανοι και χαρούμενοι, ήταν σε όλα τα στάδια της ζωής μου δίπλα μου, ήξεραν πόσο σκληρά έχω δουλέψει και πόσο το αγαπώ αυτό που κάνω.
Στο άκουσμα της νίκης χάρηκαν και αυτοί μαζί μου και συγκινήθηκαν.
«Όλες τις μεγάλες αποφάσεις της ζωής μου, τις πήρα τρέχοντας», έχετε δηλώσει. Ποιες άλλες τέτοιες αποφάσεις έχετε ως στόχο να πάρετε και από εδώ και στο εξής, τόσο στον αθλητισμό, όσο και στη ζωή σας γενικότερα; Τι περιλαμβάνουν τα επόμενα σχέδιά σας;
Ακριβώς!
Το τρέξιμο είναι η ψυχοθεραπεία μου, με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Αυτό τα λέει από μόνο του όλα…
Με σιγουριά μπορώ να πω, ότι όποια απόφαση και αν πάρω, θα είναι για καλό, για την προσωπική μου εξέλιξη.
Τα επόμενα σχέδια είναι αρχικά στον αθλητισμό, να ξεπερνάω τα όριά μου, να βάζω στόχους και να κυνηγάω τα ρεκόρ μου.
Στη συνέχεια και επαγγελματικά στο κομμάτι της προπονητικής.
*Πηγή φωτογραφιών: Προσωπικό αρχείο Παναγιώτη Καραΐσκου
Βίκυ Καλοφωτιά
Η Βίκυ Καλοφωτιά είναι δημοσιογράφος και απόφοιτη του Προγράμματος Σπουδών Δημοσιογραφίας της Γερμανικής Ακαδημίας Δημοσιογραφίας (Deutsche Journalisten Akademie, DJA) αναγνωρισμένη από την Κρατική Υπηρεσία Εξ’αποστάσεως Εκπαίδευσης (Zentralstelle für Fernunterricht, ZFU). Παράλληλα, είναι Πτυχιούχος Δημοσιογραφίας του Κέντρου Ελευθέρων Σπουδών του Ant1, καθώς και του Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Επίσης, είναι Κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στην «Εφαρμοσμένη Παιδαγωγική: Διδακτική-Προγράμματα Σπουδών» του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Έχει εργαστεί σε ποικίλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας αλλά και τοπικής αυτοδιοίκησης υπογράφοντας συνεντεύξεις και άρθρα με έμφαση σε θέματα κοινωνίας στο ελεύθερο και διεθνές ρεπορτάζ. Συγχρόνως υπήρξε και ραδιοφωνική παραγωγός παρουσιάζοντας δικές της εκπομπές με προσκεκλημένους εκπροσώπους του κοινωνικού, ιατρικού, πολιτιστικού και επιχειρηματικού κλάδου από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Σκοπός της είναι να ταξιδεύουν παντού μέσα από την πένα της και να καταγράφει με την κάμερα, ανθρώπινες ιστορίες, που εμπνέουν και κινητοποιούν. Ταυτόχρονα αναζητά πρωτότυπα θέματα από όλο τον κόσμο επιχειρώντας να δίνει βήμα σε αφανείς -και όχι μόνο- ήρωες της καθημερινότητας.