Και να που επιτέλους κρατούσε στην αγκαλιά της, το πλάσμα, που οι γιατροί της είχαν πει ότι ίσως και να μην κατάφερνε ποτέ να το αποκτήσει. Εκείνη, όμως, όχι μόνο τους διέψευσε, γεννώντας το πρώτο της παιδί αλλά μετά από δύο χρόνια ήρθε στη ζωή της και το δεύτερο.
Έκτοτε, η Αμερικανίδα Rebecca Rumsey έβαλε στόχο ζωής να βοηθήσει και άλλες γυναίκες να κατορθώσουν το κατά πολλούς… ακατόρθωτο: να αποκτήσουν παιδί, ακόμη κι αν όλα μοιάζουν να είναι εναντίον τους και μάλιστα ενώ διανύουν ήδη την τέταρτη δεκαετία της ζωής τους.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή χωρίς να είμαι μητέρα», εκμυστηρεύεται η ίδια σε κάποιο σημείο της συζήτησης φέρνοντας στο μυαλό της όλες τις δύσκολες στιγμές που πέρασε διανύοντας με πείσμα και υπομονή τη διαδρομή που θα την έφερνε κοντά στο μεγαλύτερό της όνειρο.
Και τα κατάφερε να το πραγματοποιήσει έχοντας δίπλα της έναν σπουδαίο σύμμαχο. Τον άνδρα που την πήρε από το χέρι και την παρακινούσε ακούραστα να μην τα παρατήσει, γιατί θα το πετύχαιναν. Και το πέτυχαν. Μαζί.
Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά
Πώς ήταν η ζωή σας πριν αποκτήσετε τα παιδιά που πάντα ονειρευόσασταν και τι είναι αυτό που σας ώθησε να βοηθάτε κι άλλες γυναίκες να το καταφέρουν μετά την ηλικία των 40;
Πριν γίνω σύμβουλος ολιστικής υγείας και γονιμότητας, εργαζόμουν ως διατροφολόγος, προσωπική γυμνάστρια και μοντέλο στην ηλικία των 20 και 30 ετών. Όπως πολλές γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν αργότερα στη ζωή τους, ήμουν υπερβολικά επικεντρωμένη στην καριέρα μου, τα επιτεύγματα και την απόλαυση της ζωής, όταν ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι ήμουν 40 ετών και πλέον σε μια φάση της ζωής μου, όπου το να γίνω μαμά, ήταν η πιο σημαντική προτεραιότητά μου.
Γνώρισα τον σύζυγό μου λίγες μέρες μετά τα 40ά γενέθλιά μου και γρήγορα κατάλαβα ότι ήθελα να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί του και να κάνω οικογένεια. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, είχα αντιμετωπίσει με επιτυχία τα πολυάριθμα ορμονικά και ιατρικά ζητήματα (αμηνόρροια, υποθυρεοειδισμός, δυσλειτουργία των επινεφριδίων, τοξικότητα βαρέων μετάλλων και πολλά άλλα!) που προέκυψαν από τα πολλά χρόνια κατανάλωσης χορτοφαγικής διατροφής, υπερβολικής άσκησης και έκθεσης σε τοξικές συνήθειες.
Ωστόσο, η ζωή δεν πηγαίνει πάντα όπως την έχεις σχεδιάσει, καθώς έπαθα μια σοβαρή διάσειση στα 41 μου, η οποία είχε ως αποτέλεσμα μια δραστική αλλαγή στις ορμόνες μου. Από πολύ γόνιμη που ήμουν πριν από τη διάσειση, μέσα σε πέντε μήνες έφτασα στο σημείο να μην είμαι καθόλου. Μάλιστα, ο γιατρός μου μού είπε ότι η διάσειση μπορεί να προκαλούσε μέχρι και πρόωρη εμμηνόπαυση! Ήταν τα πιο καταστροφικά νέα που θα μπορούσα να ακούσω, ακριβώς τη στιγμή που το να γίνω μητέρα, είχε γίνει η πιο σημαντική προτεραιότητά μου.
Αρχικά, ζήτησα βοήθεια από γιατρούς γονιμότητας και σκέφτηκα την εξωσωματική γονιμοποίηση. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση έγινε όλο και πιο ανεπιθύμητη λόγω του υψηλού κόστους, των στατιστικά χαμηλών πιθανοτήτων επιτυχίας στην ηλικία μου και της απροθυμίας των κλινικών να συνεργαστούν με γυναίκες άνω των 40 ετών που χρησιμοποιούν τα δικά τους ωάρια.
Ο σύζυγός μου επέμενε επίσης ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε το όνειρό μας για να αποκτήσουμε μωρό χωρίς εξωσωματική γονιμοποίηση.
Χρησιμοποιώντας το υπόβαθρό μου στην ολιστική υγεία και διατροφή, επανήλθα στην έρευνα και πέρασα ένα χρόνο προετοιμάζοντας το σώμα μου με ολιστικό τρόπο. Μπόρεσα να συλλάβω φυσιολογικά στα 43 μου, να γεννήσω ένα υγιές μωρό στα 44 μου και να το επαναλάβω στα 46 μου.
Πώς θα περιγράφατε το «ταξίδι» για να κερδίσετε ξανά τη γονιμότητά σας μέχρι να αποκτήσετε και τα δύο παιδιά σας;
Ήταν σαν ένα «συναισθηματικό» τρενάκι του λούνα παρκ. Η διάθεσή μου κυμαινόταν από το να αισθάνομαι εξαιρετικά θετική ότι θα μπορούσαμε να συλλάβουμε μέχρι του να νιώθω απελπισμένη και χαμένη. Συχνά μάλιστα κατά τη διάρκεια της ίδιας ημέρας. Εκείνη την εποχή, δεν μπορούσα να βρω πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο σχετικά με τις γυναίκες που βρίσκονταν στα μέσα της δεκαετίας των 40 και αποκτούσαν μωρά και οι γιατροί δεν ήταν καθόλου αισιόδοξοι, δεδομένης της ηλικίας μου.
Ήμουν απελπισμένη να βρω ιστορίες ελπίδας… να ξέρω ότι είναι δυνατό, αλλά αυτό που μπορούσα να βρω, ήταν μόνο μερικές αντίστοιχες ιστορίες που αφορούσαν διασημότητες. Λίγο πριν συλλάβουμε το πρώτο μας μωρό, είχα αποφασίσει ότι θα γίνουμε ανάδοχοι γονείς και μετά ήλπιζα να υιοθετήσουμε, αν τελικά δεν θα μπορούσαμε να συλλάβουμε. Αυτό πήρε από πάνω μου αρκετά μεγάλη από την πίεση που ένιωθα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο σύζυγός μου και εγώ εξασκούσαμε το να οραματιζόμαστε το μωρό μας, κάθε βράδυ, όπου μιλούσαμε γι’αυτόν ή αυτήν, σαν να ήταν ήδη εδώ και περιγράφαμε τη ζωή μας λεπτομερώς. Αυτό το τελετουργικό πάντα με επανέφερε σε μια κατάσταση γαλήνης.
Ποια ήταν τα πιο σημαντικά στάδια και οι πιο έντονες αναμνήσεις κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου της ζωής σας;
Στο πρώτο μας μωρό, το οποίο το συλλάβαμε την πρώτη φορά που δοκιμάσαμε, στις πιο γόνιμες ημέρες του κύκλου μου. Είχαν προηγηθεί κάποιοι μήνες, όπου χάσαμε τις γόνιμες ημέρες μου, επειδή έκλαιγα από όλο το άγχος και την πίεση. Απλώς δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή χωρίς να είμαι μητέρα και αυτό το συναίσθημα ήταν τόσο εξουθενωτικό μερικές φορές. Ήταν όταν μπόρεσα να τα αφήσω όλα αυτά πίσω, όταν τελικά μπορέσαμε έστω και να προσπαθήσουμε να συλλάβουμε και λειτούργησε!
Όπως αναφέρατε, στο παρελθόν είχατε μια σοβαρή διάσειση που οδήγησε στο να μην είστε γόνιμη. Τρία χρόνια αργότερα γεννήσατε το πρώτο σας μωρό. Πώς το καταφέρατε αυτό ενάντια σε όλες τις πιθανότητες;
Σε εκείνο το χρονικό στάδιο, είχα ήδη αντιμετωπίσει ορμονικά ζητήματα που εμφανίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας των 30 μου. Στην εργασία μου ως σύμβουλος ολιστικής υγείας και διατροφολόγος, βοήθησα επίσης και άλλες γυναίκες να ανακάμψουν από ορμονικές ανισορροπίες. Όταν έπαθα διάσειση, «βούτηξα» ξανά στην έρευνα και αναθεώρησα τον τρόπο ζωής μου.
Αφαίρεσα τοξικά προϊόντα από το σπίτι μου (προϊόντα προσωπικής περιποίησης, προϊόντα καθαρισμού, προϊόντα ομορφιάς, μαγειρικά σκεύη κλπ.), επικεντρώθηκα στην κατανάλωση τροφών που θρέφουν ορμόνες, έπαιρνα συμπληρώματα διατροφής που υποστηρίζουν την υγεία του εγκεφάλου και των ορμονών, διαλογιζόμουν καθημερινά για να μειώσω το άγχος μου και έκανα μόνο ήπια σωματική άσκηση.
Έκανα επίσης ό,τι μπορούσα για να απομακρύνω την αρνητικότητα και τα περιττά ερεθίσματα από τη ζωή μου, όπως το να μην βλέπω πλέον ειδήσεις, να μειώνω τον χρόνο μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να βλέπω μόνο ταινίες που προκαλούν χαρά ή γαλήνη.
Πότε ήταν η στιγμή που συνειδητοποιήσατε ότι θέλατε να γίνετε μητέρα;
Πάντα ήθελα να γίνω μαμά. Όταν ήμουν μικρό κορίτσι, προσευχόμουν να μπορέσω κάποτε να φροντίσω ένα μωρό. Το όνειρό μου ήταν να έχω ένα σπίτι γεμάτο παιδιά που γελούν, χορεύουν και τραγουδούν όλη την ώρα. Ήθελα, επίσης να ζήσω τη ζωή μου όσο το δυνατόν πληρέστερα πριν γίνω μητέρα. Ήξερα ότι είμαι ο τύπος του ανθρώπου που, όταν γίνω μαμά, τα παιδιά μου θα είναι πάντα η πρώτη προτεραιότητα. Αν αυτό είναι υγιές ή όχι, δεν μπορώ να το γνωρίζω, αλλά έτσι είναι το πώς εγώ λειτουργώ.
Έχετε βιώσει κάποια περιστατικά όπου πιστέψατε ότι η κοινωνία μπορεί να είναι πολύ σκληρή με τις γυναίκες άνω των 40 που δεν έχουν παιδιά;
Ξέρω ότι πολλές γυναίκες το βιώνουν αυτό, δυστυχώς. Είχα την τύχη να ζήσω σε μια πόλη, όπου είναι πολύ συνηθισμένο για τις γυναίκες, είτε να αποφασίζουν να μην κάνουν παιδιά, είτε να αρχίσουν να κάνουν παιδιά στα 40 τους. Όταν εργάστηκα ως προσωπική γυμνάστρια στα 20 μου και στις αρχές των 30, ειδικεύτηκα στην πριν και μετά τον τοκετό περίοδο και σχεδόν το 100% των πελατισσών μου ήταν 40 και άνω και μητέρες για πρώτη φορά.
Πώς σας στήριξε ο σύζυγός σας κατά τη διάρκεια του «ταξιδιού» και των δυο σας για να γίνετε γονείς;
Ο σύζυγός μου ήταν η μεγαλύτερη… “μαζορέτα” μου. Μου έλεγε να σταματήσω να ακούω τους γιατρούς και όλες τις αρνητικές πληροφορίες που έβρισκα στο διαδίκτυο. Είχε πολύ μεγάλη βεβαιότητα ότι θα μπορούσα να γίνω μαμά πολλών παιδιών στα 40 μου.
Ως πιστοποιημένος διατροφολόγος και σύμβουλος ολιστικής υγείας, εμψυχώνετε τις γυναίκες να μην εγκαταλείψουν ποτέ το όνειρό τους να αποκτήσουν μωρό. Πώς μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες να μείνουν έγκυες αργότερα στη ζωή τους, αλλάζοντας τις συνήθειές τους και τον συνολικό τρόπο ζωής τους;
Το πρώτο κρίσιμο βήμα είναι να αποκαλυφθούν τυχόν υποκείμενα ζητήματα υγείας, ανεξάρτητα από το εάν σχετίζονται άμεσα με τη γονιμότητα ή όχι. Οποιοδήποτε θέμα υγείας ή χρόνιας φλεγμονής μπορεί να προκαλέσει προβλήματα γονιμότητας.
Ταυτόχρονα, μελέτες δείχνουν ότι είναι σημαντικό να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεσή μας σε τοξικές χημικές ουσίες. Αυτό σημαίνει να κάνει κανείς πράγματα, όπως η χρήση μη τοξικών προϊόντων υγιεινής και ομορφιάς, το μαγείρεμα με τηγάνι από ανοξείδωτο ατσάλι ή χυτοσίδηρο, η δραστική μείωση της έκθεσης στα πλαστικά και η κατανάλωση βιολογικών προϊόντων, όσο συχνά κανείς μπορεί. Καθώς μεγαλώνουμε, έχουμε μια συσσώρευση τοξικών εκθέσεων και η ικανότητά μας να αποτοξινωνόμαστε, μειώνεται.
Υπάρχει, επίσης πληθώρα ερευνών σχετικά με ορισμένα θρεπτικά συστατικά και συμπληρώματα διατροφής για την υποστήριξη και την ενίσχυση της γονιμότητας. Η κατανάλωση μιας θρεπτικής διατροφής, που υποστηρίζει τη γονιμότητα, γίνεται επίσης όλο και πιο σημαντική, καθώς γερνάμε.
Η εστίαση σε υψηλής ποιότητας πρωτεΐνες, λιπαρά και πλούσια σε αντιοξειδωτικά φρούτα και λαχανικά μπορεί να είναι πολύ βοηθητική, ελαχιστοποιώντας ή εξαλείφοντας, συγχρόνως, την κατανάλωση ειδών, όπως το αλκοόλ, την καφεΐνη, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα επεξεργασμένα σάκχαρα και τα τρανς λιπαρά (είδος ακόρεστου λίπους).
Είναι δυνατόν να τονωθεί και η γονιμότητα των ανδρών;
Απολύτως! Είναι σημαντικό για τους άνδρες να κάνουν τις ίδιες αλλαγές στον τρόπο ζωής που πρέπει να κάνουν οι γυναίκες, για να ενισχύσουν τη γονιμότητα. Υπάρχουν, επίσης πολλά συμπληρώματα διατροφής, που υποστηρίζονται από την έρευνα, για τη βελτίωση της ποιότητας του σπέρματος.
Λαμβάνετε μηνύματα από γυναίκες σε όλο τον κόσμο, με τα οποία μοιράζονται μαζί σας τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αγωνίες τους. Ποια από αυτά σας άγγιξαν περισσότερο μέχρι τώρα;
Είναι πραγματικά δύσκολο να διαλέξω μόνο μία ιστορία, γιατί τόσες πολλές από τις γυναίκες που με προσεγγίζουν, αντιμετωπίζουν απίστευτα δύσκολες καταστάσεις. Τα μηνύματα από γυναίκες που βιώνουν επαναλαμβανόμενες αποβολές ή εκείνες που παλεύουν με τη στειρότητα μετά από χρόνια προσπάθειας, είναι ιδιαίτερα συγκινητικά.
Η γνώση του συναισθηματικού «τέλους» που μπορεί να έχουν αυτά τα «ταξίδια» είναι ένα τεράστιο κίνητρο για εμένα, έτσι ώστε να συνεχίσω να παρέχω υποστήριξη και πόρους.
Τι έχετε να πείτε σε όλες τις γυναίκες εκεί έξω, για να μην χάσουν την ελπίδα τους να γίνουν μαμάδες ακόμη και αφού το έχουν δοκιμάσει πολλές φορές;
Ο πόνος του να προσπαθείς και να μην φέρνεις το μωρό σου στο σπίτι, είναι πραγματικός. Να ξέρεις ότι είναι εντάξει το να μην είσαι πάντα καλά. Αν και ο δρόμος μπορεί να είναι μακρύς και με ισχυρό «άνεμο», υπάρχει επίσης τόση πολλή ελπίδα εκεί έξω. Κάντε ό,τι μπορείτε για να κρατήσετε την καρδιά, το μυαλό και το σώμα σας ανοιχτά στη μητρότητα. Μπορεί να είστε πιο κοντά από όσο νομίζετε…
*Πηγή φωτογραφιών: Προσωπικό αρχείο Rebecca Rumsey

Βίκυ Καλοφωτιά
Η Βίκυ Καλοφωτιά είναι δημοσιογράφος και απόφοιτη του Προγράμματος Σπουδών Δημοσιογραφίας της Γερμανικής Ακαδημίας Δημοσιογραφίας (Deutsche Journalisten Akademie, DJA) αναγνωρισμένη από την Κρατική Υπηρεσία Εξ’αποστάσεως Εκπαίδευσης (Zentralstelle für Fernunterricht, ZFU). Παράλληλα, είναι Πτυχιούχος Δημοσιογραφίας του Κέντρου Ελευθέρων Σπουδών του Ant1, καθώς και του Τμήματος Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Επίσης, είναι Κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στην «Εφαρμοσμένη Παιδαγωγική: Διδακτική-Προγράμματα Σπουδών» του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Έχει εργαστεί σε ποικίλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας αλλά και τοπικής αυτοδιοίκησης υπογράφοντας συνεντεύξεις και άρθρα με έμφαση σε θέματα κοινωνίας στο ελεύθερο και διεθνές ρεπορτάζ. Συγχρόνως υπήρξε και ραδιοφωνική παραγωγός παρουσιάζοντας δικές της εκπομπές με προσκεκλημένους εκπροσώπους του κοινωνικού, ιατρικού, πολιτιστικού και επιχειρηματικού κλάδου από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Σκοπός της είναι να ταξιδεύουν παντού μέσα από την πένα της και να καταγράφει με την κάμερα, ανθρώπινες ιστορίες, που εμπνέουν και κινητοποιούν. Ταυτόχρονα αναζητά πρωτότυπα θέματα από όλο τον κόσμο επιχειρώντας να δίνει βήμα σε αφανείς -και όχι μόνο- ήρωες της καθημερινότητας.